13. dnia każdego miesiąca
Króluj nam, Chryste! Jak zawsze dnia 13. – o godz. 18 w wałbrzyskiej kolegiacie Św. Aniołów Stróżów będzie sprawowana Msza św. w intencji Ojczyzny, poprzedzona czuwaniem Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę od godz. 15.00.
Krucjata Różańcowa za Ojczyznę
Przynajmniej jedna dziesiątka Różańca Świętego dziennie z intencją: "Z Maryją Królową Polski modlimy się o Polskę wierną Bogu, Krzyżowi i Ewangelii, o wypełnienie Jasnogórskich Ślubów Narodu". Intencję tę można łączyć z innymi już odmawianymi przez nas intencjami.
13. dnia każdego miesiąca
Nasze czuwanie 13 września odbywa się w sanktuarium Matki Bożej Bolesnej, w ramach Nowenny przed uroczystością Matki Bożej Bolesnej, Patronki Wałbrzycha. (plakat:
https://aniolowstrozow.walbrzych.pl/wp-content/uploads/2024/08/p24003139-Parafia-walbrzych-scaled.jpg ). Czuwanie w sanktuarium od godz. 15 do Mszy świętej o godz. 20.00, po której odbędzie w sanktuarium nabożeństwo fatimskie.
Comiesięczna Msza święta za Ojczyznę będzie w kolegiacie o godz. 18.00. Będziemy modlić się w duchowej łączności w ramach Nowenny. Msza św. dnia 13. za Ojczyznę, odprawiana o godz. 18 w kościele Św. Aniołów Stróżów nieprzerwanie od czasu stanu wojennego, jest sprawowana w tej intencji, aby Polska była wierna Bogu, Krzyżowi i Ewangelii, oraz Jasnogórskim Ślubom Narodu.
Msze św. w tej intencji tradycyjnie poprzedzać będzie adoracja Najświętszego Sakramentu w intencji Ojczyzny od godz. 15, gdzie także konsekwentnie modlimy się w intencjach związanych z Krucjatą Różańcową za Ojczyznę.
13. dnia każdego miesiąca
Jak zawsze dnia 13. – o godz. 18 w wałbrzyskiej kolegiacie Św. Aniołów Stróżów będzie sprawowana Msza św. w intencji Ojczyzny, poprzedzona czuwaniem Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę od godz. 15, a po Mszy św. będzie jeszcze nabożeństwo fatimskie.
Sierpień to szczególny miesiąc naszych narodowych zmagań o wolność – w pierwszym rzędzie duchowej walki ze zniewoleniem alkoholowym oraz innymi zgubnymi nałogami, ale także śmiertelnego boju z dwoma totalitarnymi systemami: z nawałą bolszewicką 1920 r. i zarazem największą w dziejach Kościoła krucjatą różańcową, która zaowocowała cudem nad Wisłą i objawieniem się Królowej Polski wniebowziętej jako Patronki Stolicy podczas Bitwy Warszawskiej 14 i 15 sierpnia AD 1920, oraz powstaniem warszawskim, które zarazem było niedokończoną krucjatą różańcową i duchowym zwycięstwem, lecz odłożonym w czasie. A rękojmią zwycięstwa było przeistoczenie stolicy z miasta moralnie zepsutego w ewangeliczny zaczyn, o którym czytamy w Dziejach Apostolskich: Jeden duch i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne (IV, 32), jak również w Ewangelii: To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich (J XV, 12-13); oraz: Amen, amen, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity (J XII, 24). Obie te karty dziejowe, które ściśle i wielorako się ze sobą wiążą, wcale nie są zamkniętymi rozdziałami historii, lecz zasiewem zwycięstwa, które ma przyjść przez Maryję, co daje się widzieć w świetle licznych objawień, które te wydarzenia zwiastowały.
Sierpień to także to miesiąc, w którym wypada szczyt ruchu pielgrzymkowego na Jasną Górę Zwycięstwa oraz uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej, podczas której wspominamy złożenie u tronu Królowej Polski Jasnogórskich Ślubów Narodu.
Zatem będziemy się modlić w stałej intencji: o Polskę wierną Bogu, Krzyżowi i Ewangelii, oraz o wypełnienie Jasnogórskich Ślubów Narodu, jak też w różnych intencjach, od których zależy rozwój Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę oraz urzeczywistnienie wszystkich niebieskich obietnic, jakie Polska nabyła za niebotyczną cenę wierności Barankowi, obwieszczonych przez mistyków i wieszczów, oraz wielkich duchowych przywódców Narodu od Prymasa Woronicza poprzez Prymasa Hlonda po największego z rodu Polaków, św. Jana Pawła II.
W godzinie Miłosierdzia – jak zawsze 13 sierpnia – odprawimy Drogę Krzyżową o trzeźwość Narodu.
Nasze sierpniowe czuwanie ma związek zwłaszcza z uroczystością Wniebowzięcia Niepokalanej, kiedy wspominamy rocznicę neapolitańskich objawień włoskiego mistyka, sługi Bożego o. Giulia Mancinellego SJ, któremu Matka Stworzyciela kazała nazywać Siebie Królową Polski, obiecując wielkie rzeczy dla swego królestwa, co stanowi oczywiste nawiązanie do Ewangelii czytanej w uroczystość Wniebowzięcia – tak w wieku XVII, jak i obecnie. Dlatego – zgodnie z treścią tych objawień – modlić się będziemy o pomyślność tej ziemi i zarazem tryumf Niepokalanego Serca Królowej Polski wniebowziętej, który dokona się nie inaczej, tylko na sposób, jaki Ona sama wyśpiewała:
«Magnificat anima mea Dominum (…), gdyż uczynił mi wielkie rzeczy Potężny i święte Imię Jego. (…) Uczynił kratos[‘potęgę’, ‘siłę’, ‘moc’, ‘potężny czyn’, ‘władzę’, ‘panowanie’] ramieniem swoim, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronów a wywyższył pokornych» (Łk I, 47-52).
A w sobotę 17 sierpnia w sanktuarium Matki Bożej Bolesnej, Patronki Wałbrzycha, o godz. 8 będzie sprawowana comiesięczna Msza św. o nowy cud za przyczyną sługi Bożego o. Giulia Mancinellego SJ, potrzebny do wznowienia jego procesu beatyfikacyjnego, ale nade wszystko potrzebny do przemiany świadomości tego pokolenia mówiących o sobie, że są Polakami. Najświętszą Ofiarę tradycyjnie poprzedzi różaniec za Ojczyznę.
Michał Pieczykolań
W tym szczególnym czasie zmagania o wolność naszą i innych narodów nie marnujmy żadnej okazji do zestrzelenia się w jednomyślność na wspólnej modlitwie w intencjach, od których zależy tryumf krwi męczenników polskich oraz Niepokalanego Serca Królowej Polski wniebowziętej!
13. dnia każdego miesiąca
W pierwszą niedzielę lipca, Mszą św. o godz. 11:00 rozpoczęło się Jerycho Różańcowe w parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej na Konradowie, które się zakończy w sobotę 13 lipca Mszą św. o godz. 9:00. Główna intencja, jaka przyświecać będzie temu permanentnemu modlitewnemu szturmowi, sformułowana została następująco: „O powrót Polaków do Kościoła oraz wyjście z Polski iskry, która ma przygotować świat na ostateczne przyjście Króla Miłosierdzia”. To oczywiste nawiązanie do obietnicy, która ma się ziścić nam przez wywyższenie Polski w potędze i świętości, jeżeli posłuszna będzie woli Najwyższego.
Nie wdając się w dywagacje wokół interpretacji, co ma być tą «iskrą», z całą precyzją można stwierdzić, że iskra to coś, co trzeba wykrzesać, i nie ma dla mnie cienia wątpliwości, że wskazanym sposobem, w jaki ta iskra ma być wykrzesana, jest krucjata różańcowa za Ojczyznę, jak prorokował sługa Boży Prymas August Kard. Hlond: „Modlitwa za Polskę to nie sprawa osobista lub narodowa, lecz sprawa Boża, gdyż chodzi o królestwo Boże, które tutaj ma się rozpocząć i rozszerzyć na cały świat”.
Ja gorąco zapraszam na najbliższą noc, na szczególnie czuwanie Krucjaty Różańcowej w ramach tego Jerycha, które będzie dane mi będzie prowadzić od godz. 3 (czyli będzie to już jutro, we wtorek). O tej porze nocy zgodnie z tradycją odprawimy procesję pokutną na kolanach. Jest to specyficzna forma kultu Miłosierdzia Bożego, wyjątkowo skuteczna, charakterystyczna dla Jerych różańcowych, której chyba nie może zabraknąć, zważywszy na główną intencję. (Mnie dane było uczestniczyć w procesjach pokutnych na kolanach prowadzonych w różnym stylu przez różnych animatorów Jerych, ale postaram się poprowadzić to tak, jak to czyniła Ś.P. Zofia Szczur.)
Następnie odmówimy pełny cykl różańcowy z rozważaniami biblijnymi (ewentualnie także z odpowiednimi cytatami z mistyków i wieszczów, oraz wielkich duchowych przywódców naszego Narodu, zwłaszcza prymasów Woronicza, Hlonda i Wyszyńskiego, oraz św. Jana Pawła II), których celem będzie ukazanie, że właśnie teraz jest kairos tej obietnicy przekazanej przez św. Faustynę, do której wprost nawiązał św. Jan Paweł II konsekrując światowe sanktuarium Miłosierdzia Bożego, tj. kairos apokaliptycznego zwycięstwa, które ma przyjść przez Maryję, Niewiastę obleczoną słońcem, której właśnie na to dano dwa skrzydła orła wielkiego (por. Ap XII).
Niejakim epilogiem tego różańcowego Jerycha będzie comiesięczne czuwanie Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę w Parafii kolegiackiej 13 lipca, tym razem w 2 turach: pierwsza rano w sanktuarium Matki Bożej Bolesnej, Patronki Wałbrzycha – jak zawsze w sobotę – różaniec za Ojczyznę przed Mszą św. o godz. 8, która będzie sprawowana w comiesięcznej intencji: o nowy cud za przyczyną sługi Bożego o. Giulia Mancinellego SJ, potrzebny do wznowienia jego procesu beatyfikacyjnego, druga zaś tura w kolegiacie Św. Aniołów Stróżów od godz. 15 do comiesięcznej Mszy św. za Ojczyznę o godz. 18, po której będzie jeszcze nabożeństwo fatimskie.
Lipiec to miesiąc szczególnie poświęcony czci Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, dlatego będziemy modlić się o zwycięstwo przez Krew Baranka (por. Ap XII, 11), abyśmy doświadczyli jej mocy i skuteczności, aby ta przenajdroższa Krew odkupienia i pojednania uwolniła nas od wszelkich więzów ojca kłamstwa, zniweczyła jego intrygi i oczyściła nasze sumienia z martwych uczynków (por. Hbr IX, 14), zdobywając serca dla nadziei mesjańskich obietnic, w pierwszym rzędzie serca naszych współrodaków, którzy się stali nieprzyjaciółmi Boga.
Tego dnia przeżywać będziemy rocznicę objawienia tajemnicy fatimskiej, która wiąże tryumf Niepokalanego Serca Współ-Odkupicielki z nawróceniem Rosji, łącznie z częścią III, ukazującą wielki krzyż, z którego ramion wypływała krew męczenników. Rozpoznajemy w nim ów krzyż historii, który widzieli w mistycznych wizjach nasi narodowi wieszcze, a w postaci Biskupa odzianego w biel, pielgrzymującego pod ten krzyż, łatwo rozpoznajemy wcielone Słowo wieszczów, namiestnika wolności na ziemi widomego, Męża naznaczonego w misterium 13 maja, o którym Duch Święty zaświadczył słowami Mickiewicza: „krew jego dawne bohatery”. Nasze czuwanie w szczególny sposób związane będzie z Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II RP (11 lipca), który łączy się ze świętem św. Benedykta, Patrona Europy, jak również z obchodzonym nazajutrz Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Obławy Augustowskiej oraz Dniem Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej. Z tej okazji w godzinie Miłosierdzia odprawimy Partyzancką Drogę Krzyżową, do której rozważania ułożył poeta i żołnierz Armii Krajowej Jan Baliński na kanwie heroicznej walki partyzantów świętokrzyskich.
Zatem oprócz głównej intencji: o Polskę wierną Bogu, Krzyżowi i Ewangelii, oraz o wypełnienie Jasnogórskich Ślubów Narodu, co będzie intencją części bolesnej Różańca św., będziemy się modlić o tryumf Niepokalanego Serca Matki Bożej Fatimskiej i krwi Golgoty Wschodu nad władzą zbudowaną na propagandzie kłamstwa, o nawrócenie Rosji na wiarę katolicką, zburzenie murów wrogości, które są królestwem szatana, przez miłość wszystkich Słowian do „słowiańskiego oto papieża”, przez ustawienie na świeczniku obietnic, które Polska otrzymała za pośrednictwem mistyków i wieszczów za niebotyczną cenę wierności Barankowi, oraz przez maryjne zjednoczenie narodów, na którego czele ma stanąć Polska. Będziemy z wielką ufnością błagać Wszechmoc Bożą, by krew męczenników polskich zdobyła bramy nieprzyjaciół swoich, zgodnie z obietnicą daną Abrahamowi na wzgórzu w krainie Moria. Bo właśnie na to św. Jan Paweł II w III ogniwie Tryptyku Rzymskiego, które opatrzył wymownym tytułem: „Wzgórze w Krainie Moria”, wyznał, iż nosi w sobie imię Abrahama, ‘ojca wielu narodów’. Będziemy też modlić się przez wstawiennictwo św. Benedykta, dla zasług krwi żołnierzy polskich, którzy 80 lat temu odzyskali jego klasztor na Monte Cassino otwierając aliantom drogę na Rzym w dniu urodzin największego z rodu Polaków, o możliwie szybkie ogłoszenie tego ostatniego współ-patronem Europy, co z pewnością przyczyniłoby się do przypomnienia jego proroczych słów, zwłaszcza tych wypowiedzianych w Gnieźnie, w Warszawie i na Ukrainie, oraz do zawiązania maryjnego zjednoczenia narodów i ponownego wywołania tej lawiny solidarności, którą on jako przepowiedziany namiestnik wolności na ziemi widomy uruchomił w roku 1979, aby Duch Prawdy także Rosję obdarzył tą wolnością, do jakiej wyswobodził nas Chrystus, jak również Europę, która ulega rewolucji sodomskiej, i aby ten przeobfity zasiew krwi świadków Chrystusa wydał błogosławiony owoc zjednoczonej Europy Ducha, oddychającej obydwoma płucami: Zachodu i Wschodu.
Nie zabraknie też modlitwy w intencjach szczególnie aktualnych, jak choćby za niesłusznie więzionego ks. Michała Olszewskiego. Przez wstawiennictwo Królowej Polski będziemy błagać, by żył on teraz obietnicą Pana Jezusa: Błogosławieni jesteście, gdy będą nienawidzili was ludzie, i gdy was oddzielą i zelżą, i odrzucą imię wasze jako niecne z powodu Syna Człowieczego: Uradujcie się w ów dzień i podskoczcie, oto bowiem zapłata wasza wielka w niebie (Łk VI, 22-23), aby prześladowanie tego kapłana stało się dla niego okazją do jak najściślejszego zjednoczenia ze Zbawicielem oraz sprężyną duchowego wzrastania do świętości, tak, by po uwolnieniu stał się on zdolnym do pełnienia dzieł miłosierdzia na miarę św. brata Alberta Chmielowskiego, które będą zawstydzać i poruszać sumienia wszystkich tych, którzy go teraz prześladują lub niesprawiedliwie osądzają, wedle niezawodnych słów Pana: „poznacie ich po ich owocach” (Mt VII, 20).
Sursum corda!
MP
13. dnia każdego miesiąca
Jak zawsze dnia 13. – o godz. 18 w wałbrzyskiej kolegiacie Św. Aniołów Stróżów i Matki Bożej Bolesnej będzie sprawowana Msza św. w intencji Ojczyzny, poprzedzona czuwaniem Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę od godz. 15, a po Mszy św. będzie jeszcze nabożeństwo fatimskie.
13. dnia każdego miesiąca
Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus, Najpiękniejszy z synów ludzkich, którego wygląd został nieludzko oszpecony, aby narody „wybrane przed innemi o Jego piękność walczyły na ziemi”!
Nasze czuwanie kwietniowe, począwszy od roku 2010, tradycyjnie ma związek z katastrofą smoleńską, która ostatnio stała się na nowo otwartą raną. Ale przede wszystkim ma związek z okresem radości paschalnej. Zmartwychwstanie Pańskie to zadatek zwycięstwa, które Jezus ma odnieść nie sam, ale jako BÓG Z NAMI. Tym zadatkiem jest pieśń pochwalna płynąca z Krzyża odkupienia świata (por. Ps XXII, 26). W tym roku radość paschalna łączy się ze wspomnieniem XXV rocznicy wydania jednego z najdonioślejszych i najwznioślejszych dokumentów św. Jana Pawła II, Listu do artystów, w którym Papież Poeta, przywołując proroctwo: „piękno zbawi świat”, nawiązał do naszych narodowych wieszczów. Płynące z ich serc piękne słowo jest ową pieśnią nową, potężnym głosem Krzyża historii, wzywającym do wierności Barankowi, aby Polska mogła zwyciężyć przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie, do czego jesteśmy powołani (por. Ap XIV, 1-4). A wydaje się, że ta profetyczna epistoła, wydana 4 kwietnia 1999 r. w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego (notabene jedyny Papieski dokument wydany w największe święto Chrześcijaństwa a niebędący orędziem wielkanocnym), w samym zamierzeniu miała antycypować ujawnienie III części tajemnicy fatimskiej, gdzie ukazuje się ów krzyż historii, który znamy z mistycznych wizji naszych wieszczów.Papież Poeta, sam będący ich wcielonym Słowem, zaproponował artystom nawiązanie bardziej owocnej współpracy z Kościołem, aby środkami artystycznego wyrazu sprawili, że krew Odkupienia przemówi do sumień i przekona świat o tym, co napisał Apostoł narodów: Szacuję bowiem, że nie się równowarte cierpienia tej teraz pory względem przyszłej chwały, która ma się objawić w nas. Bo stworzenie z upragnieniem objawienia [się] synów Boga wyczekuje, gdyż zostało poddane marności (…) w nadziei, że i to stworzenie wyzwolone zostanie z niewoli zepsucia ku wolności chwały dzieci Boga (Rz VIII, 18-21). – Tak to ujął Ojciec św.:
Kieruję do was wezwanie, byście na nowo odkryli głęboki wymiar duchowy i religijny sztuki, który w każdej epoce znamionował jej najwznioślejsze dzieła. (…) przymierze istniejące od zawsze między Ewangelią a sztuką, niezależnie od swoich aspektów funkcjonalnych, wiąże się z wezwaniem do wniknięcia twórczą intuicją w głąb tajemnicy Boga Wcielonego, a zarazem w tajemnicę człowieka.
Każdy człowiek w pewnym sensie pozostaje nieznany samemu sobie. Jezus Chrystus objawia nie tylko Boga, ale «objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi». W Chrystusie Bóg pojednał świat ze sobą. Wszyscy wierzący są powołani, by dawać o tym świadectwo; ale to wy, którzy poświęciliście życie sztuce, macie ukazywać bogactwem swego geniuszu, że świat jest odkupiony przez Chrystusa: (…) odkupione jest całe stworzenie, o którym św. Paweł napisał, że «z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych» (Rz 8,19). To stworzenie oczekuje objawienia się synów Bożych także poprzez sztukę i w sztuce. Jest to właśnie wasze zadanie. Obcując z dziełami sztuki, ludzkość wszystkich epok – także współczesna – spodziewa się, że dzięki nim pozna lepiej swoją drogę i przeznaczenie (14. Apel do artystów).
O tryumf Niepokalanego Serca Matki Bożej Fatimskiej i krwi Golgoty Wschodu (w tym oczywiście także ofiar zbrodni katyńskiej i Smoleńskiej) nad władzą zbudowaną na propagandzie kłamstwa, o zburzenie murów wrogości w Słowiańszczyźnie, nawrócenie Rosji na wiarę katolicką oraz zjednoczenie całej Słowiańszczyzny w Chrystusie, który jest pokojem naszym, przez miłość wszystkich Słowian do słowiańskiego Papieża, Męża naznaczonego w misterium 13 maja, oraz przez maryjne zjednoczenie narodów, na którego czele ma stanąć Polska.
Przede wszystkim zaś nie może zabraknąć modlitwy o wypełnienie apelu o nowe przymierze między Kościołem a światem sztuki, z jakim wystąpił największy z synów tej ziemi w Liście do artystów w Niedzielę Wielkanocną Zmartwychwstania Pańskiego AD 1999, nawiązując do proroczej wizji wskrzeszenia Narodu, jaką zawarł Norwid w Promethidionie. Bo Ojciec św. w swoim apelu nie stwierdza, jak jest, ale co i jak ma być. Dla nas, modlących się za Ojczyznę, jest to drogowskaz, o co należy się modlić.
13. dnia każdego miesiąca
jak zawsze 13. dnia miesiąca, w wałbrzyskiej kolegiacie Św. Aniołów Stróżów o godz. 18 będzie sprawowana Msza św. za Ojczyznę, poprzedzona czuwaniem Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę od godz. 15, które potrwa do Nowenny do Matki Bożej Nieustającej Pomocy o godz. 17:30.
Ks. Karol Kard. Wojtyła w poemacie „Myśląc Ojczyzna” zapisał słowa, które dziś jawią się nader prorocze:
Wolność stale trzeba zdobywać, nie można jej tylko posiadać.
Przychodzi jako dar, utrzymuje się poprzez zmaganie. Dar i zmaganie wpisują się w karty ukryte, a przecież jawne.
Całym sobą płacisz za wolność – więc to wolnością nazywaj, że możesz płacąc ciągle na nowo siebie posiadać.
Tą zapłatą wchodzimy w historię i dotykamy jej epok:
Którędy przebiega dział pokoleń między tymi, co nie dopłacili, a tymi, co musieli nadpłacać? Po której jesteśmy stronie?
JE Abp Stanisław Gądecki, kończący swą II kadencję przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, w swoim Apelu o modlitwę i post w intencji Ojczyzny z 19 lutego br. napisał: „Nie możemy stać się pokoleniem, które przejdzie do historii jako to, które – podobnie jak nasi ojcowie w XVIII w. – doprowadziło do upadku polskiej państwowości”.
Mówi znane przysłowie: „Czas to pieniądz”. Dziękując więc Bożej Opatrzności za to, że nie musimy dzisiaj płacić za wolność własną krwią, ochotnie ofiarujmy za nią nasz czas, przed wystawionym Najświętszym Sakramentem błagając Wszechmoc Bożą o Polskę wierną Bogu, Krzyżowi i Ewangelii na miarę Jasnogórskich Ślubów Narodu.
W godzinie Miłosierdzia odprawimy Drogę Krzyżową za naszych Pasterzy, aby na rozpoczynającym się jutro Zebraniu Plenarnym KEP doszli do zrozumienia wagi i aktualności postulatu wielkiego Prymasa, sługi Bożego Augusta Kard. Hlonda: „Codziennie, we wszystkich kościołach ma być odmawiany różaniec za Ojczyznę. Jedyna broń, której Polska używając, odniesie zwycięstwo, jest różaniec”. Oby też podjęli zmaganie o wolność Ojczyzny, z całą determinacją zabiegając o sojusz Kościoła ze światem nauki, oraz o nowe przymierze między Kościołem a światem sztuki, o co 25 lat temu apelował syn tej ziemi, św. Jan Paweł II, w Liście do artystów, wydanym w Niedzielę Wielkanocną Zmartwychwstania Pańskiego AD 1999.
Gorąco zapraszam do zestrzelenia się w jednomyślność na wspólnotowej modlitwie, zanoszonej z wielką mocą przekonania!
Sursum corda!
13. dnia każdego miesiąca
Przede wszystkim za naszych Pasterzy, aby wzięli sobie za wytyczne wskazania, jakie dał nam sługa Boży Prymas August Kard. Hlonda w liście pasterskim „O zadaniach katolicyzmu wobec walki z Bogiem” na Środę Popielcową AD 1932 r.:
Pod widoczną opieką Matki Najświętszej wiedzie Kościół ludy, lub ich rozbitki, w nowe czasy w imię Tego, który rzekł: „Ufajcie, jam zwyciężył świat” (J 16,33).
(…)
Za wiele jest w pewnych kołach katolickich nastawienia na obronę, a za mało zrozumienia zdobywczych zadań Kościoła. (…) Nie wystarcza zasłaniać się i ciosy odbijać. Kościół ma odnieść i ustalić „zwycięstwo, które zwycięża świat” (1 J 5,4), a to zwycięstwo osiągnie tylko walną ofensywą na całym froncie katolickim.
Naczelnym nakazem dzisiejszej chwili jest uruchomienie powszechnej ofensywy katolickiej.
13. dnia każdego miesiąca
Sursum corda!
MP
13. dnia każdego miesiąca
Króluj nam, Chryste!
W XLII rocznicę wprowadzenia w Polsce stanu wojennego, w wałbrzyskiej kolegiacie Św. Aniołów Stróżów będzie sprawowana comiesięczna Msza św. w intencji Ojczyzny o godz. 18, poprzedzona czuwaniem Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę od godz. 15.
W godzinie Miłosierdzia – jak zawsze 13 grudnia – będzie Droga Krzyżowa, jaką odprawił na Wałach Jasnogórskich bł. ks. Jerzy Popiełuszko, Patron „Solidarności”, podczas pierwszej ogólnopolskiej pielgrzymki ludzi pracy do duchowej stolicy Polski.
Zapraszam do solidarnego modlitewnego szturmu o tryumf wolności, do jakiej wyswobodził nas Chrystus!
Sursum corda!
You must be logged in to post a comment.